Dit jaar is het is alweer de zevende keer dat wij als Classique en Route door deze poort rijden bij Ad en José voor onze nieuwjaarsbijeenkomst. Dit maal is het een beetje passen en meten in de “garage” met de tafels en stoelen want … de opkomst is geweldig.
Er van uitgaande dat het totaal aantal deelnemende equipes bij ons als Classique en Route momenteel 36 is, dan is een opkomst van 28 natuurlijk fantastisch. En ook dit jaar passeren die allemaal weer een vertrouwde entree.
Deze poort, voorzien van onze Brabantse kleuren, staat al voor de zevende keer begin januari symbool voor een nieuw seizoen, wat wel aangeeft dat ons “clubke” staat als een huis.
En na zoveel maal ontkom je niet aan plaatjes die veel van hetzelfde zijn. Ook als nieuwjaarsbijeenkomst verandert er niet zoveel. De omgeving is door de jaren heen nog steeds hetzelfde. Wat wel wisselt met de tijd, dat is het aantal deelnemers.
Ook bij ons, zoals bij zoveel stichtingen, verenigingen of clubs, die het rollend historisch erfgoed in ere houden, slaat de vergrijzing toe. Wat in sommige gevallen een reden kan zijn om afstand te doen van de klassieker en op te zeggen.
Maar gelukkig komt er zo nu en dan weer wat redelijk “jong” bloed binnen, om in bepaalde gevallen het stokje over te nemen, zeker waar het gaat om het uitzetten van onze jaarlijkse ritten.
Genoeg over ons, terug naar de nieuwjaarsbijeenkomst.
Voorafgaand aan de zondag richt het bestuur zaterdag de “garage” in. Maar voordat wij hier mee beginnen, wordt er eerst aangeschoven aan de keukentafel bij Ad en José voor een goeie Brabantse kop koffie.
Opbouwen begint voor ons toch een beetje routine te worden, tafels en stoelen, tv schermen plaatsen voor de presentatie, de daarbij horende techniek installeren en niet te vergeten het opbouwen van het buffet en zo hier en daar wat tafelversiering.
Na een uurtje of twee staat alles, nog even afsluiten aan de keukentafel en weer naar huis.
Zondag, de dag van de bijeenkomst, is het een beetje druilerig weer. Dus de paraplu is nodig om buiten bij de poort iedereen te ontvangen. Natuurlijk zijn er weer wat vroege vogels bij, maar na een half uurtje is iedereen toch wel binnen. Tijd voor een kop koffie of thee met daarbij een onvervalst Brabants worstenbroodje.
Het is inderdaad een “hok” vol en daar wij elkaar al enige tijd niet hebben gezien, wordt het zoals altijd aan het begin van een nieuw seizoen weer even bijpraten. Maar dan wordt toch op een gegeven moment dit alles onderbroken door onze voorzitter, tijd voor de presentatie waarbij wij terugblikken op 2019 en vooruitkijken naar onze activiteiten in het nieuwe jaar.
Leo “bijt” zoals elk jaar weer het spits af met een verhaal dat te maken heeft met een tot de verbeelding sprekend onderwerp. Dit jaar is dat …
Een bekend Fries gezegde en dat uit de mond van een van oorsprong Limburgse jongeman en thans een op leeftijd gekomen Brabander die zich hier helemaal gelukkig voelt ……
Voor het volledige verhaal van Leo even op bovenstaande afbeelding klikken.
Daarna weer terug naar 2019, aandacht voor alle organisatoren die dit jaar weer hebben ingevuld met een paar prachtige ritten.
Martien en Angelique, Toon en Josée, Frans en Bie, Walter en Inge, Ad en José, Leo en Gemma, Wim en Christine, Jan en Marijke, Ton en Nanke, Pieter en Mariëtte en John en Pank.
En dan de vraag; “Hoe is het met de deelname geweest bij onze ritten in 2019”. Zonder meer kan gezegd worden dat het niveau van deelname niet alleen in 2019, maar ook in de periode van ons zes jarig bestaan, redelijk constant is. Wat zeker naar voren komt bij het zien van onderstaande grafieken.
Maar dan, hoe zit dat met het komende seizoen, zijn alle ritten al ingevuld ? Volgends onderstaande tabel doen wij het ook nu weer niet slecht, maar er staan nog twee ritten “open”. Dus is de vraag van onze voorzitter; “Wie willen de ritten in mei juni organiseren ?”
En dan blijkt toch maar weer dat ons motto, “Voor ons en door ons”, ook vanmiddag weer opgaat als er spontaan een paar vingers omhoog gaan. In dit geval van Wil en Cobie, Willem en Kitty, Rolf en Marion en John en Marijke.
Prachtig toch, het jaar is nog jong maar alle data zijn weer ingevuld !
Dan is er nog een cruciale vraag; “De drie daagse ?” Ton en Nanke hebben er in de achter ons liggende jaren drie georganiseerd. Met daarbij van hun kant de kanttekening, dat vorig jaar echt de laatste was.
Maar ja, de afsluiting van de drie daagse september 2019 “Door het groene hart van Holland” was zo hartverwarmend, dat er toch besloten is om het dit jaar nogmaals te doen. Maar dan wel met de kanttekening, dat dit dan echt de laatste is. Nog één keer dan, met de veelbelovende titel …
Traditiegetrouw wordt tijdens deze bijeenkomst ons nieuwe jaarschild gepresenteerd. Dit maal, alweer voor de zevende keer een ontwerp van de hand van James. Met weer dank aan de sponsoren die dit ook voor 2020 weer mogelijk hebben gemaakt.
Elders op deze website meer informatie over deze bedrijven en de mensen die achter de logo’s schuil gaan.
Tijd om af te sluiten en met z’n allen een toast uit te brengen op een nieuw veelbelovend jaar voor ons als stichting Classique en Route.
Dan is het aansluiten voor het stamppotbuffet.
Met ook dit jaar weer, om de geweldige sfeer die ook vanmiddag weer aanwezig is luister bij te zetten, muziek van de Dixy Swingers.
En dan tegen zessen wordt het aantal geparkeerde auto’s steeds minder, tijd om afscheid te nemen. Het gaat weer richting huis.
Als zo’n beetje iedereen vertrokken is, dan is het weer zoals elk jaar, tafels en stoelen stapelen.
Daarna nog even de bezem door de “garage”, licht uit en op naar de eerste rit van dit seizoen 19 april.
Het belooft weer een fantastisch Classique en Route jaar te worden.