Voor alle zekerheid toch maar de wekker gezet om te voorkomen dat er door het ochtendgloren wordt heen geslapen.
Dit alles blijkt achteraf niet nodig als je al zeer vroeg gewekt wordt door het vrolijke gekwetter van talrijke vogels, begeleid door een fel schijnend zonnetje. Prachtig weer dus voor onze tweede rit dit seizoen.
Spullen gepakt en richting Udenhout, onze start locatie vandaag. Zo’n lekker Brabants ding, in dit geval met de naam “Valentijn”.
Het ritje alleen al die kant op is genieten, dat beloofd wat vandaag. Traditiegetrouw eerste langs de starttafel, in dit geval “bemand” door Anke en Hein, de organisatoren van een rit met de klinkende naam; “Gassen in de polder”.
Toch een beetje tweeslachtig als later bij de briefing wordt gezegd om toch rustig te rijden zodat er zeker genoten kan worden van het voorbijglijdende landschap. De naam van de rit moet daarom meer gezien worden als het “uitlaten” van onze mooie klassiekers op deze prachtige dag.
Natuurlijk weer koffie of thee met daarbij wat extra calorieën in een omgeving die lekker Brabants aanvoelt.
En … gespreksstof is altijd in ruim voldoende mate aanwezig. Toch moet er keer aanstalten worden gemaakt om te vertrekken dus … routeboek doornemen, en richting onze auto’s om een begin te maken met de rit.
Vandaag rijden er zes introducés mee, dus er zijn ook weer enkele auto’s in ons midden die niet behoren tot de “standaard” uitrusting van Classique en Route.
Onder andere de eerste DAF personenwagen die ooit gebouwd is, de “oer”DAF … de DAF 600. Een echte dus in originele staat met het nog kleine formaat koplamp en de clignoteur op de B stijl.
Tijd om echt te beginnen met de start voor de ochtend rit richting Dussen, een ritje van zo’n negentig kilometer.
Met direct de eerste vraag vandaag die onze kennis moet testen betreffende verkeersborden, “Hoe wordt het einde van een spitsstrook aangegeven ?”
Tja … er moet een keuze worden gemaakt uit enkele afbeeldingen en daar wij met onze klassieke bolides niet zo vaak op de spitstrook rijden, gaan enkelen van ons hier toch mee de mist in. Geen punten dus !
Over de omgeving is niets te veel gezegd, genieten. Met zo af en toe een lekker lang stuk van zo’n vijf of zes kilometer tussen twee situaties in het routeboek. De gelegenheid voor de navigator om ook in alle rust even te kunnen genieten van de omgeving.
Uiteraard onderweg weer de nodige vragen, dus zo af en toe is het weer even opletten !
Na een rit onder een strak blauwe hemel naderen wij het lunaties … “De Koppellpaarden” in Dussen en het is asperge tijd dus een heerlijke lunch gaat vergezeld van een heerlijke kop asperge soep.
Buiten ons transport op vier wielen, worden wij vandaag vergezeld door twee trouwe metgezellen op vier poten.
Zoals vanmorgen ook vanmiddag bij de start een verkeersvraag. In dit geval de volgorde van voorrang op een kruising. Later blijkt toch dat een voetganger in dit geval boven alles gaat, en als nummer één aan de beurt is in de totale volgorde.
Toch vreemd want hij stond niet voor een zebrapad, maar gewoon bij de stoeprand !
Wij gaan weer richting zuid en komen dan een van onze prachtige Nederlandse rivieren tegen. In dit geval geen brug maar een pont om de oversteek te maken. En als je dan net te laat bent is het even wachten.
Ook hier een vraag waarbij het bord voor ons uitkomst bied.
En natuurlijk blijven er in dit geval wat deelnemers achter … pont vol ! Waarbij vooraan een prachtige Fiat x19, een ontwerp van Bertone.
Om, onder een strak blauwe lucht, toch nog even stil te staan bij het verleden zijn er vragen over een oorlogsmonument een pestkerkhof.
Ook een mooie rasechte Nederlandse molen mag natuurlijk mag natuurlijk niet ontbreken met een vraag waar even naar gezocht moet worden.
En dan, een kilometer voor het bereiken van de finish, staat er iets stil. In dit geval niet dat Engelse spul maar een stukje degelijke Duitse techniek, dat kan dus ook !
Enkele wijze mannen “buigen” zich over dit probleem … het wordt niet opgelost.
Daarom het besluit genomen om er een ander Duits raspaardje voor te zetten om het geheel naar de finish te slepen.
Daar beland het geheel op een van die gele wagens van een van de vele firma’s, die bereid zijn je naar elk gewenst adres in Nederland te brengen, in dit geval naar huis.
Voor het bereiken van de finish, toch nog datgene dat onderweg haastig in klad is opgeschreven, nog even vertalen in leesbaar handschrift op de antwoordkaart.
En dan de finish locatie, een klooster in Goirle. Wat kun je als organisatie nog meer wensen, zomers weer, de auto’s in het zicht en aanschuiven aan tafels onder prachtige oude beukenbomen.
De prijsuitreiking … wie heeft er vandaag opgelet en wist op alle – of misschien wel de meeste vragen het juiste antwoord te geven ? Na de toelichting op de diverse vragen kon je zelf al wel een beetje bepalen of je in de voor – of achterhoede kon plaatsnemen.
Dit alles natuurlijk met de volle aandacht van de aanwezigen.
De derde plaats voor Edo en Marijke.
Als goede tweede, Dion en Phil.
En … het wordt toch wel een beetje vervelend, de eerste plaats is weer voor Jac en Annie maar … zeker verdient. Voor iedereen is het goed te weten dat zij er de volgende rit niet bij zijn, dus er liggen kansen voor de mensen die dan meerijden.
Deze dag wordt geheel volgens traditie afgesloten met een dankwoord van onze voorzitter, niet alleen richting Hein en Anke vanwege de voortreffelijke organisatie maar ook dat wij als Classique en Route een unieke plaats innemen in het oldtimerwereldje.
Op naar onze volgende rit … 3 juni.