Het heeft even geduurd maar eindelijk is het dan zover, de eerste rit na een lange tijd van stilte tijdens de achter ons liggende anderhalf jaar. De laatste keer dat wij elkaar hebben ontmoet binnen het kader van Classique en Route, was de nieuwjaarsbijeenkomst in januari 2020. Met heel veel plannen voor dat jaar. Natuurlijk weer zes ritten waaronder onze drie daagse in september. Van dit alles is helemaal niets terechtgekomen door de vreemde wereld om ons heen waar wij plotseling in terecht kwamen.

Maar daar kwam deze dag verandering in, een rit met als startpunt Boerderij Denissen in Berkel Enschot. Zoals verwacht een grote opkomst met daarbij een tiental introducees die deze dag nader wilden kennismaken, niet alleen met onze deelnemers, maar ook met de unieke gemoedelijke Brabantse sfeer binnen onze gelederen.

Zo rond negen uur arriveren de eerste deelnemers, waarbij natuurlijk voor het opstellen van al dat moois gebruik wordt gemaakt van de de prachtige oprijlaan behorende bij deze locatie.

Door de vele introducees die deze rit met ons meerijden, is het klassieke wagenpark wat anders van samenstelling dan wij doorgaans gewend zijn. Wat met zich meebrengt dat er toch weer verrassende ontmoetingen zijn en de samenstelling van het wagenpark vandaag weer stof tot gesprek oplevert.

Het duurt wel even voordat iedereen op weg is naar de koffie. Als je elkaar al zo lang niet hebt gezien is het meteen bijpraten met wat vuisten tegen elkaar als ontmoeting. Waarbij er zo hier en daar, nog wat onwennig, ook een enkele hand wordt geschud.

Ook rijdt er deze dag een stoer en degelijk Engels product mee, als bewijs dat er ook mobiel historisch erfgoed is met een geheel andere uitstraling.

En dan eindelijk heeft iedereen zijn plaats gevonden met een lekkere bak koffie of thee met een voortreffelijk stuk slagroomgebak of een Bossche bol. Maar natuurlijk moeten wij ons eerst even melden bij de starttafel, om daar het routeboek in ontvangst te nemen met daarbij een enkele toelichting.

Dan wordt het toch echt tijd voor wat serieuzere zaken, een woord van welkom door de organisatie van vandaag, gevolgd door alle bijzonderheden die deze rit van belang kunnen zijn. Natuurlijk enige informatie over de route met, zoals wij gewend zijn, de nodige vragen langs de diverse trajecten.

Wij gaan richting Den Bosch om daar de mooie omgeving te verkennen. Daarna richting het rivieren gebied, om via de veerpont bij Alem naar ons lunchadres te rijden. Is toch een beetje aanschuiven met z´n allen op zondagmiddag.

En als je dan enkele minuten stil staat op zo’n pont, geeft dat de gelegenheid om even bij te praten met de “buren”.

Dan na enkele kilometers komen wij aan bij Boerderij Zonneveld, zo te zien een adres met vele mogelijkheden. Waarbij de locatie niet te missen is door een prachtige Triumph Stag, die door de organisatie van deze dag zeer tactisch langs de weg is opgesteld.

Niet alleen een fantastisch lunchadres, met als bijzonderheid dat er ook nog wat vee op stal staat. Een echte boerderij dus.

En waar wij af willen van de plastic verpakkingen van ons voedsel in de supermarkt, schijnt dat hier ook nog niet het geval te zijn. Weliswaar keurig opgestapeld en misschien wel een kunststof omhulsel dat op een milieuvriendelijke wijze weer verwerkt kan worden.

Het is weer aanschuiven en als iedereen binnen is gaat het richting buffet voor een stevige kom soep met daarbij een paar rijk belegde boeren boterhammen.

En voor wie nog wat lokale producten mee naar huis wil nemen is hier voldoende keuze aanwezig. Niet alleen eieren, maar ook lokale streek producten. En bij een adres als dit hoort natuurlijk een boeren Hortensia.

In de middag gaan wij weer richting het adres waar wij vanmorgen zijn gestart, met helaas onderweg voor een enkeling een korte stop veroorzaakt door een ander middel van vervoer.

Waarbij wij ook een van de zeven kastelen van Haverleij aandoen. Toch een vreemde gewaarwording om door een wooncomplex te rijden dat gebouwd is als een soort “kasteel” met vele woonunits.

Het gaat weer langzaam richting finish, waar wij worden opgewacht door Hein en Anke die deze dag hebben georganiseerd. Dit is ook het moment om de vragen in te leveren die moeten zorgen dat het kaf weer van het koren wordt gescheiden. Wie gaat er vandaag vandoor met de prijzen. Maar zover is het nog niet. Vanzelfsprekend wordt deze dag afgesloten met een hapje en een drankje.

En dan is het moment daar, de uitslag voor wat betreft de vragen langs de route.

In deze wordt er streng opgetreden. Er wordt onder andere uitgegaan van volledige teksten op borden, kortom als er iets niet is vermeld dan kost dit punten. En dan de prijzen. Dit maal wordt er uitgegaan van het olympische jaar, en zijn er mooie medailles te verdienen.

Zo te zien was de fotograaf iets te laat om ook het bronzen exemplaar vast te leggen. Winnaars van deze dag zijn John en Marion, allebei goed voor een gouden plak.

Die in dit geval met enige trots worden vereeuwigd op op de motorkap van hun Morgan.

De eerste rit na lange tijd is een feit, prachtig weer, een grote opkomst en goed om elkaar weer eens te ontmoeten. Op naar volgend jaar, waarbij onze plannen weer worden uitgevouwen tijdens onze nieuwjaarsbijeenkomst in januari.